Pierre en Monique Nuyens sloten op 20 juni jl. voor de laatste keer de deuren van hun bakkerszaak aan de Hoofdstraat in Zevenbergschen Hoek. Met die handeling kwam er een einde aan 225 jaar ‘bakker-zijn’ voor de familie Nuyens. Pierre en Monique vinden het goed geweest, hebben hun leven lang hard gewerkt en nu is het tijd voor zichzelf en elkaar. Aan het begin van de avond werden zij verrast door Elly en Carlo van het Centraal Comité Zevenbergschen Hoek, met een mooi cadeau namens het hele dorp.
Naast Elly en Carlo werden wij ook hartelijk ontvangen door Pierre en Monique, met koffie én gebak. Prijsgeven waar ze dat gebak gehaald hadden, deden ze niet, maar de kwaliteit was wel degelijk te proeven. “Je krijgt niet elke dag het Centraal Comité op de koffie hè?”, grapt Monique. “Dan moet er ook wel iets lekkers zijn!”. De bakkerij en de winkel zijn verkocht, de spullen zijn er zo goed als uit en Pierre en Monique hebben ontzettend veel geruimd: “Nu merk je pas hoeveel spullen je eigenlijk hebt. We hebben er allemaal geen plek voor”, lachen beiden hardop. “We hebben al veel moeten ruimen, maar waarschijnlijk moeten we dat nóg een keer doen.”
De laatste verkoopdag was een dag die in het geheugen staat gegrift. Pierre vertelt: “Dat de burgemeester (in functie, niet als dorpsbewoner, red.) en de fanfare hier stonden, ja dat vond ik fantastisch. Het was wat dat betreft een heel leuk afscheid. We blijven natuurlijk op het dorp wonen, dus het afscheid was van de zaak, niet van de mensen.” Wat Pierre en Monique nu met hun tijd gaan doen, weten ze nog niet. “Voorlopig nog even niets. We zijn nu de laatste spullen aan het opruimen en het pand leegmaken zodat het opgeleverd kan worden. Daarna zien we wel weer wat het leven brengt. We willen sowieso onze oudste dochter die in het buitenland woont gaan opzoeken. Maar wanneer dat zal zijn, zal de tijd ons leren.”
Carlo en Elly mochten vanavond, namens het Centraal Comité en dus eigenlijk namens het hele dorp, een handgemaakte, ingelijste tekening overhandigen, gemaakt door dorpskunstenaar Jos Krijnen. Op de tekening prijkt het winkelpand, zeer gedetailleerd met zelfs de stroomkabel die naar het reclamebord aan de zijgevel liep. Carlo speecht: “Dit cadeau is een bedankje voor al die jaren dat jullie er voor het dorp waren, dat jullie ons, maar ook vele andere verenigingen hebben gesteund en gesponsord als dat nodig was. Namens iedereen, onze hele hartelijke dank.” Monique begint aan het cadeaupapier te scheuren. “Ooooo…”, roept ze bij het zien van de tekening. “Daar krijg ik gewoon tranen van in mijn ogen. Ontzettend bedankt, daar zullen we nog heel lang met veel plezier naar kijken.”